اصول اولیه رستوران گردی

یکی از بهترین وجوه زندگی در مونترال و کانادا تنوع بسیار زیاد غذا و فرهنگ های غذاییه. از غذاهای هر ملیت و فرهنگی می تونید با قیمت های مناسب لذت ببرید. غذای کشورهای چین، اتیوپی، مکزیک، هند و ونزوئلا برای من خیلی خوشایند هستن. بهتون پیشنهاد می کنم خیلی از فست فودهای زنجیره ای غذا نخرید. یه جستجوی مختصر روی سایت هایی مثل Youtube کنید می بینید که کیفیت غذاهاشون پایینه و مواد شیمیایی زیادی استفاده می کنن. یه رستوران دنج پیدا کنید و کمی از غذا خوردن به صورت آهسته لذت ببرید. مونترال و کلا کانادا پره از رستوران های دوست داشتنی. هزینه هاشون هم خیلی با فست فود ها فرق نمی کنه.

وقتی وارد یه رستوران می شید حتما دم در صبر کنید که یک نفر با لبخند به استقبالتون بیاد. همیشه اولین سوالی که ازتون می پرسن تعداد نفراته که مطمئن بشن کسی به شما ملحق می شه یا نه. Pour deux? سوالیه که باید با Oui و لبخند جواب بدید. اگه شما رو راهنمایی کردن جایی که دوست نداشتید همون موقع ازشون بخواید جاتون رو عوض کنن. اصولی توی رستوران ها حکمفرماست که گارسون ها از جابجا شدن شما بعد از نشستن ناراحت می شن. آخه اینجا قسمت عمده ای از حقوق یه گارسون رو انعام تشکیل می ده. پس خواهشا بدون هماهنگی اصلا میزتون رو عوض نکنید چون حداقل بین سه نفر دعوا راه می اندازید: راهنما (که مشتری ها رو بین گارسون ها تقسیم می کنه)، گارسونی که انعامشو از دست داده و گارسونی که ناخواسته بهش لطف شده.
به محض نشستن براتون یک لیوان آب (l'eau یا tap water) می آرن. اگه تعدادتون زیاده می تونید ازشون بخواید براتون پارچ آب (Pitcher de l'eau) بیارن. بعضی رستوران ها ازتون می پرسن که آیا می خواید با یه نوشیدنی شروع کنید؟  بعدش هم بهتون فرصت می دن که منو رو ببینید. وقتی منوها رو رو میز می گذارید به این معنیه که انتخاب کردید و گارسون می آد ازتون سفارش بگیره. اصلا از پرسیدن سوال خجالت نکشید، اگه شک دارید می تونید هر سوالی بپرسید. گیاه خوار بودن، حلال خوار بودن، شکمو بودن، وسواسی بودن، آلرژیک بودن و ... اینجا خیلی رایجه. حتما اسم چیزهایی رو که بهشون آلرژیک هستید به فرانسه و انگلیسی بلد باشید.

بعضی رستوران ها قبل از غذا براتون نان و کره می آرن که اشتهاتون رو باز کنه و از غذاتون لذت بیشتری ببرید. بعد از این که غذاتون رو نوش جان کردید گارسون ازتون می پرسه که چندتا فیش می خواید؟ هر نفر می تونه جداگونه درخواست فیش (فرانسه: Facteur و انگلیسی: Check) بده حتی اگه تعداد افراد زیاده. تعارف رو هم به صورت کامل فراموش کنید، اگه چندتا دوست با هم غذا بخورن و یکی بخواد به جای دیگری پول غذا رو بده ممکنه برداشت های اشتباهی پیش بیاد.
معمولا دستگاه کارت خوان (POS) رو براتون میارن سر میز. موقع پرداخت مبلغ رو که روی دستگاه کارت خوان تایید کردید، دستگاه ازتون می پرسه آیا می خواید انعام بدید؟ معمولا هم می تونید به صورت درصدی و هم رقمی میزان انعام رو تعیین کنید. رایجه که 10 تا 15 درصد مبلغ غذایی که خوردید رو انعام بدید.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر